به گزارش روابط عمومی جهاددانشگاهی به نقل از ایسنا، ترمیم اندام در جانوران ابتدایی به وسیله سلول‌های بلاستومایی انجام می‌گیرد. در پستانداران این سلول‌ها تنها در نوک انگشت نوزادان وجود دارند. از آنجا که سلول‌های بلاستومایی در بزرگسالان یافت نمی‌شوند، یافتن سلولی جایگزین برای ترمیم زخم‌های عمیق نوک انگشتان (مانند قطعی‌های خفیف)، ضروری به‌نظر می‌رسد.
به همین منظور، دکتر باغبان اسلامی‌نژاد، دکتر تقی‌یار، دکتر سمانه حسینی و همکارانشان در پژوهشگاه رویان، مطالعه‌ای را طراحی کردند که طی آن قدرت ترمیم سلول‌های بنیادی مزانشیمی استخراج شده از مغز استخوان در ترمیم قطعی‌های خفیف سرانگشتان مورد ارزیابی قرار گرفت.
در این پژوهش که به وسیله حیوان مدل آزمایشگاهی انجام گرفت، نخست کیفیت سلول‌های مزانشیمی استخراج شده با روش‌های آزمایشگاهی تأیید شد و سپس توانایی این سلول‌ها در تولید استخوان با روش‌های مختلف ارزیابی و با سلول‌های بلاستومایی مقایسه شد.
نتایج این پژوهش که در مجله بین‌المللی یاخته (Cell journal) به چاپ رسید، نشان می‌دهد، سلول‌های مزانشیمی همانند سلول‌های بلاستومایی می‌توانند به بافت‌های مزودرمی (لایه میانی از سه لایه جنینی که بافت‌هایی مانند استخوان و عضله از آن ایجاد می‌شوند) تمایز یابند. توان تقسیم و ایجاد کلونی در سلول‌های مزانشیمی از سلول‌های بلاستومایی بهتر است و میزان استخوان‌سازی در دو رده سلولی تقریباً مشابه است.
نتایج این پژوهش نشان می‌دهد سلول‌های مزانشیمی می‌توانند در ترمیم جراحات انگشتان، مانند قطعی‌های خفیف مفید باشند و امکان آزمایش این توانایی در کارورزی‌های بالینی وجود دارد.